Volksgeloof
Volksverhalen
Het geloof in geesten, weerwolven, heksen... en andere bovennatuurlijke wezens of mensen met bovennatuurlijke krachten is niet nieuw. Het is eeuwenoud en komt in alle culturen voor.
Een aantal kenmerken lijken steevast terug te komen:
- heksen beschikken over magische krachten, kunnen zich snel over grote afstanden verplaatsen en kunnen zich in een dier veranderen
- weerwolven zijn mensen die op bepaalde momenten in een wolf veranderen
- vampiers zijn overleden mensen die 's nachts veranderen in bloeddorstige vleermuizen
- geesten zijn overleden mensen die terugkeren om iets goed te maken, of iets aan te duiden. Hun taak als mens is nog niet volbracht en daarom keren ze terug tot iemand hen helpt hun "rust" te vinden.
In vroeger tijd brachten de mensen de koude winteravonden door met het vertellen van allerhande verhalen. Het waren anekdotes, leuke voorvallen die één of andere vriend, kennis of familielid waren overkomen oftewel jeugdherinneringen uit de "goeie ouwe tijd". Andere verhalen bezorgden de bijgelovige dorpelingen koude rillingen en maakten dat de luisteraars 's avonds met rasse schreden huiswaarts keerden. Dat waren de verhalen die men in de volkskunde "volksverhalen" placht te noemen, vertelsels die de angst voor het donker en het onbekende belichten. En duisternis was vroeger alomtegenwoordig. De moderne mens is niet bij machte zich voor te stellen hoe donker het toen 's nachts wel was: geen auto's, geen straatverlichting... Het donker kan de meest nuchtere moderne mens wel eens de stuipen op het lijf jagen en dat was zeker zo voor de bijgelovige mensen uit die tijd.
Paar interessante links met lokale volksverhalen: